کد مطلب:43452 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:57

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

از سال 75 خواستگاري دارم كه از ناحية دو پا فلج مي باشد، ولي خانواده ام به وصلت من با او راضي نيستند. او خيلي اصرار مي كند. لطفاً مرا راهنمايي كنيد.

خواهر گرامي! از اين كه مي بينيم در حق يك انسان كه از دو پا محروم است اين قدر ملاطفت به خرج مي دهيد خوشحاليم. از نامة شما بر مي ايد كه علي رغم مخالفت خانواده، با خواستگارتان مشكلي نداريد و به ازدواج با ايشان راضي هستيد. به نظر ما در ازدواج قبل از هر چيز ايمان و اخلاق و پس از آن كفويت و سلامت اهميت دارد. از آنجا كه دبير آموزش و پرورش هستيد و خواستگارتان هم فعلا‍ً درآمدي دارد، بعيد به نظر مي رسد كه نتوانيد از عهدة مخارج زندگي بر آييد، ضمن اين كه رزث انسان دست خدا است و او در همة كارها سبب ساز است.

به نظر مي رسد طبق نوشتة خوتان ادعاي دوستي و محبت ايشان به شما صادق باشد، از اين رو اگر اعتقاد و دين ايشان را مي پسنديد، با وي ازدواج كنيد، زيرا يك انسان معتقد معلول هزار بار بهتر از يك انسان نامعتقد سالم است. گرچه معلول بودن شوهر مشكلات زيادي دارد؛ حمل و نقل و حالات روحي ايشان و ... اگر از بچه دار نشدن يا معلول بودن فرزند آن نگران هستيد، بهتر است با سازمان بهزيستي و مراكز درماني پئتيكي و مشاوره در اين باره صحبت كنيد و پس از حصول اطمينان با ازدواج موافقت نماييد.

بايد اين واقعيت را بپذيريد كهش خص معلول شرايط خاص خود را دارد و بايد قبلاً آمادگي زندگي با ايشان را داشته باشيد و محدوديت ها را در نظر بگيريد و تنها بر اساس احاسات و ترحم تصميم گيري ننماييد.

بالارفتن سن ازدواج در زن ها عوارض خواسته و ناخواستة بسياري دارد كه شايد نتوان هميشه از آن ها حذر نمود. بالا بودن سن پدر و مادر، فاصلة فرهنگي ميان آن ها و فرزندان را زياد مي كند و اين سبب مي شود كه نه فرزندان احساس خوشايندي در زندگي داشته باشند و نه پدر و مادر.

توكل داشته باشيد و با دقت كافي و تحقيق لازم و صحبت هاي اوليه با خواستگارتان، اگر مقبول نظرتان واقع شد، ازدواج نماييد. آرزومند سلامتي و خوشبختي شما هستيم.